بی تو تنهایی تمام روح و جانم را گرفت
آخ... درد بی تویی تاب و توانم را گرفت
خواستم پیش خدا از ظلم تو لب وا کنم
ترس تنهاتر شدن اما، زبانم را گرفت
در کنارت شعرهایم واژه واژه عشق بود
رفتی و بغضی گلوی واژگانم را گرفت
باد، جای دست گرمت، لای گیسویم پرید
سوز و سرما حال گرم گیسوانم را گرفت
درد و دل کردم برای آسمان، در پاسخم
ابرهای تیره، کل آسمانم را گرفت
آرزو عبدالحمیدی
بازگرد و بی تو بودن را دوباره پس بگیر
بازگرد و قلب را با یک اشاره پس بگیر
من تو را از دست دادم، یا تو من را؟ لطف کن:
شُبهه را از فکرهای تکه پاره پس بگیر
خانه خو کرده به عطر بودنت؛ یا بازگرد،
یا که عطرت را از این گوشه کناره پس بگیر
من کجا و تو کجایی...!!! فاصله تدبیر نیست...
زودباش و عشق را از استخاره پس بگیر
انتهای بی تو بودن بستگی دارد به تو...
بازگرد و بی تو بودن را دوباره پس بگیر...
آرزو عبدالحمیدی
